Bijna een jaar geleden hoorde ik dat mijn grote held Gabor Maté naar Nederland zou komen. Direct kocht ik kaartjes, van het duurste soort, in Ahoy.
Met wel wat bedenkingen bij de locatie, maar goed: iemand van die statuur op zijn tachtigste nog eens in levende lijve zien was meer dan genoeg motivatie.
Niet veel later kwam er nog iets moois bij: een hele dag in een veel kleinschaliger verband… Enkel op invitatie, maar wel gewoon betalen. Ik was een van de gelukkigen die mocht komen, op uitnodiging van Stichting Emovere, een van de organiserende partijen.
Donderdag 12 september zat ik met mijn collega Arnout van Loon van de Balanskliniek met 4500 andere fans in Ahoy. Het begon flink te laat en de introductie van Maté vond ik ook niet zo geslaagd.
De maestro zelf oogde bij opkomst zowel een beetje vermoeid als geprikkeld. Maar vervolgens vertelde hij wel een goed verhaal, met dezelfde titel als zijn laatste boek, de Mythe van Normaal. Hij deed het losjes, uit zijn hoofd en heel prettig rustig.
Toen stond er pauze op het programma en werden we aangemoedigd boeken te kopen, die dan na het tweede deel, de Q&A ofwel vragen, zouden kunnen worden gesigneerd. Op dat moment werd mijn gevoel dat ik beland was in het circus rond een beroemde Amerikaanse artiest te sterk, en ben ik afgetaaid.
Geen idee wat ik na de pauze gemist heb, maar Maté lijkt mij niet op zijn best in een setting waar binnenkort Bryan Adams weer optreedt. Voor zo’n artiest is Ahoy perfect…
De volgende ochtend kreeg ik mijn gelijk. Na een warme en muzikale introductie stapte Maté ontspannen het podium op, en deed ons uren inspiratie cadeau.
Met prachtige, inhoudelijke verhalen (en amper overlap met de avond daarvoor), mooie en toepasselijke anekdotes (ook uit zijn eigen leven) en een indrukwekkende manier van reageren op de vragen die uit de zaal kwamen.
Hoe hij een jonge vrouw hielp die vertelde over haar traumatische verleden ontlokte mij wel een traantje. En vooral ook het antwoord op de vraag wat hem nu het meest had geholpen in zijn eigen ontwikkeling: 55 jaar huwelijk, met alle ups en downs…
Dat ontroerde me nog het meest op deze gedenkwaardige vrijdag de dertiende. Ik ga zo’n lang huwelijk niet redden, maar wat heeft de man me weer geïnspireerd met wat hij over zichzelf durfde te delen!
n.b. Lees toch vooral die boeken, ze zijn zó leerzaam.
Mijn recensies vind je hieronder
Reacties