Voor een gezond en vervuld leven is een goede balans in je leven essentieel. Maar hoe bewaak je die persoonlijke balans?
(ex)Psychiater Bram Bakker gaat in de podcastserie van De Balanskliniek in gesprek met bijzondere en inspirerende gasten om een antwoord te vinden op deze vraag.
Vandaag: Ingrid Candel
Een podcast over een precair onderwerp: seksueel grensoverschrijdend gedrag door zorgverleners. Ingrid coacht mensen die grote fouten hebben gemaakt. Ze ontdekt: ook zij hebben een verhaal.
Dag Bram,
Ik ben als haptotherapeut werkzaam en in die hoedanigheid ook als bestuurder actief voor de beroepsvereniging.
Recent geconfronteerd met een veroordeling van een collega vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag. Wil graag in contact komen met Ingrid Candel met de vraag of zij wellicht een rol kan spelen om over dit onderwerp in gesprek te kunnen gaan met onze leden. Ik hoor graag van je!
Met welgemeende groet,
Bert
Het lijkt mij schadelijk voor cliënten die dit overkomen is dat in dit interview gestuurd lijkt te worden op het in twijfel trekken of de hulpverlener al dan niet schuldig is.
Zolang er sprake is van een ongelijke machtspositie in een functie met risico op overdracht en tegenoverdracht, is een zorgverlener die deze laatste patronen niet herkent, in ernstige gebreke gebleven. Met kans op ernstige gevolgen en schade voor beide. Maar het niet voldoende de vaardigheden en kennis hebben om die patronen te herkennen, is een ernstig dysfunctioneren voor in een dergelijk beroep.
Ik hoor erg weinig zelfinzicht en reflectie voor iemand die andere collega’s wil coachen op dit gevaarlijke gebied. Het lijkt vooral een zoeken naar goedpraten van een fout die mw. Candel zelf gemaakt heeft en meepraten met wat dhr. Bakker aangeeft.
Ik kan me voorstellen dat het aantal gevallen van seksueel grensoverschrijdend gedrag wel degelijk te verminderen is, maar wel voornamelijk door zelf goede, inzichtgevende therapie te gaan volgen (mentalisation based treatment o.i.d.) en deze ook in het opleidingsprogramma op te nemen.
Hoe kan je met Ingrid Candel een gesprek voeren over dit onderwerp en geheel voorbij gaan aan het feit dat ze zelf ervaringsdeskundige is als therapeut. Zo krijg je een raar gesprek waar je gewoon hoort dat er meer te zeggen is en dat jullie er beiden om heen draaien.
Wat ook heel gek is om te horen dat Ingrid allerlei uitspraken doet over gewenst gedrag ná het misbruik maar dat ze er zelf totaal niet naar heeft gehandeld in de afhandeling van haar zaak.
Ik begrijp dat je als interviewer en soort van collega niet oordelend wil zijn in dit gesprek, maar er is over de zaak waarin Ingrid een rol speelde ook veel bekend door het boek wat de client er over geschreven heeft. Zo zijn er toch wel duidelijk aanwijzingen dat het een zeer ernstige zaak is geweest.
Ik kan er best inkomen dat je als behandelaar verliefd kan worden op een client, maar je bent er zelf bij dat jij de professional bent die moet inzien dat zo’n relatie met een client (die notabene ernstige klachten had over haar eerder ondergaande seksueel misbruik) echt niet ‘geconsumeerd’ kan worden. Het is denk ik net zo als met pedoseksualiteit; dat is een geaardheid, maar je kan er wel voor kiezen om er niet naar te handelen. Handel je wel, dan weet je bij voorbaat dat je strafbaar handelt en iemand aan het beschadigen bent ten behoeve van je eigen genot. Het meest kwalijke is nog dat Ingrid na afloop de ernst van het misbruik grotendeels ontkend heeft en daardoor de client nog ernstiger heeft beschadigd dan alleen het seksuele misbruik. Daar kan je mijns inziens als interviewer niet aan voorbij gaan en toedekken met de mantel der liefde.