‘De grootste ziekenhuisstaking ooit’. Leuke kop, en vervolgens gaat het in alle media weer eerst en vooral over geld. Helaas…. De zorg wordt ondertussen alleen maar onpersoonlijker
Geld is belangrijk, maar in de kern heeft zorg daar niets mee te maken. Professionals op de werkvloer in de zorg willen de patiënten iets geven. Natuurlijk hoort daar een fatsoenlijke beloning tegenover te staan, maar daar is het de werkers niet primair om te doen.
Als je eerst en vooral geld wilt verdienen moet je een ander vak kiezen. Goede zorg komt uit het hart, niet uit het hoofd. En geld hoort bij een rationeel product, niet bij een passie of roeping.
De zorg is onpersoonlijker
Het echte drama in onze zorg zijn de desillusies van de mensen aan het bed, en daarmee ook van hen in datzelfde bed. Je kunt wel fantaseren dat een beetje meer salaris dat kan omkeren, maar het is onzin. Werken vanuit je hart lukt niet met enkel geld als drijfveer.
“Protocollen, procedures en richtlijnen hebben de zorg steeds onpersoonlijker gemaakt, en soms zelfs onmenselijk.”
Daar zit de pijn van de mensen op de werkvloer, en daar gaat het mis met alle management daarboven: men spreekt elkaars taal niet echt.
Goede zorg begint en eindigt met een warm gevoel voor de mensen die het nodig hebben. Van zorg een product maken waarbij de vorm de inhoud domineert is de dood in de pot, een doodlopende weg.
Om te beginnen moeten we de passie van alle ‘gewone’ werkers in de zorg behouden of zelfs terugwinnen. Het geld volgt pas daarna. Eerst de inhoud, dan de vorm!
Lees de originele column en reacties op Joop.nl
Meer blogposts over de ‘zorg’.
Reacties