Het is een onomstreden feit dat er geen wetenschappelijk bewijs bestaat dat verslaving te genezen zou zijn door een pil te slikken.
Vol enthousiasme ben ik onlangs gestart met een nieuwe baan als psychiater in een relatief kleine verslavingsinstelling. Tot mijn taken behoren onder meer medicatieconsulten, werd me meegedeeld. In mijn agenda trof ik verzoeken om mensen te bellen die onlangs waren begonnen met een antidepressivum, enkel en alleen om te checken of alles goed ging. Op zichzelf niets mis mee natuurlijk, want de eerste weken dat je een antidepressivum gaat gebruiken zijn meestal ook direct de pittigste, zeker qua bijwerkingen.
Maar wat dit met de behandeling van verslaving te maken heeft is mij eerlijk gezegd volstrekt onduidelijk. En ik begrijp daardoor ook niet waarom ik dit soort telefoontjes zou moeten doen. Bijna altijd gebeurt het instellen op antidepressiva door huisartsen tegenwoordig.
“..‘gedoseerd gebruik’ is op termijn eigenlijk altijd een illusie. Als je niet tegen kiwi’s kunt ga je toch ook niet iedere dag een stukje kiwi eten?”
Het is een onomstreden feit dat er geen wetenschappelijk bewijs bestaat dat verslaving te genezen zou zijn door een pil te slikken. Was het maar zo… De kans dat het medicijn dat verslaving geneest binnenkort wordt ontdekt of uitgevonden is ook vrij zeker erg klein. Eerlijk gezegd kun je er maar beter niet op rekenen.
Als je verslaafd bent moet je op zoek naar de sleutel die toegang geeft tot de zogenaamde ‘totale abstinentie’, het enige kansrijke doel van iedere behandeling: helemaal geen drank of drugs meer, want ‘gedoseerd gebruik’ is op termijn eigenlijk altijd een illusie. Als je niet tegen kiwi’s kunt ga je toch ook niet iedere dag een stukje kiwi eten?
De reden dat er toch veel medicatie wordt voorgeschreven aan verslaafden heeft te maken met de zogenaamde comorbiditeit: veel mensen die verslaafd zijn lijden daarnaast ook aan angsten of een sombere stemming. Zo zijn er ADHD-ers die coke snuiven, maar die beter Ritalin zouden kunnen slikken, dat weet ik ook wel. En veel psychiaters bestrijden alle psychische klachten, niet alleen ADHD, graag met pillen.
Los van het feit dat twijfelachtig is of antidepressiva wel werken als je er veel alcohol naast gebruikt is het dubieus of pillen wel helpen bij de behandeling van de comorbide stoornissen van verslaving. Veel verslaafden geven een depressie of angststoornis graag de schuld van hun mateloosheid, maar dat is ook weer kenmerkend voor verslaving: de oorzaak ligt altijd buiten de verslaafde zelf. Hij of zij zet zichzelf graag neer als een slachtoffer van belastende omstandigheden. Dat lost niets op, helaas. Je eigen aandeel nemen, dat kan helpen. ‘Doe wat je kan, en doe niet wat je niet kan’ zeggen de verslaafden die in herstel zijn vaak tegen elkaar.
Er bestaan geen pillen die zorgen voor een andere opstelling tegenover de verslaving.
De behandeling met medicijnen houdt de illusie dat je er niets aan kunt doen in stand, en werkt daarmee eerder averechts. Eerst de verslaving onder controle krijgen, en dan pas overwegen om andere psychische klachten wel met medicatie te bestrijden. Maar dat hoeft volgens mij niet in een verslavingsinstelling te gebeuren. Wat mij betreft schrappen we de medicatieconsulten in mijn nieuwe werk.
Lees de originele column en reacties op Joop.nl
Ik ben het niet met je eens.. Ik denk dat er al heel lang een medicijn bestaat om de verslavingsgen uit te schakelen maar niet naar buiten of op de markt komt. Inderdaad mensen gaan gebruiken als ze het niet meer zien zitten in de situatie waar ze in zitten. Begint al om deze mensen juist te helpen om uit deze moeilijke situaties te halen en prespectief te geven. Als ze verslaafd zijn geef dan die medicatie want die is er daar ben ik van overtuigd… En dan begeleid ze dan verder door hun situatie zo ver mogelijk te helpen.. Ik heb hele goede hulp gehad en zou je zoveel kunnen vertellen sinds mijn 6de verjaardag tot mijn 49ste en meerdere boeken over kunnen schrijven als ik dat zou durven maar dat doe ik niet want wat achter me ligt ligt achter me en kijk nu het goed gaat vooruit. ik ben geen slachtoffer maar een overwinnaar en toch.. Drink ik elke avond veel te veel. Rook als een ketter terwijl ik nu een heel goed leven heb en eigenlijk geen stress. Het verleden achter me gelaten en heb het nu goed. Want heb alle therapie gehad sinds mijn 6de wat je maar kan bedenken en ik heb her gehad. 1 ding weet ik zeker… Je moet het zelf doen geen therapie kan je daarbij helpen.. Maar toch drink en rook ik te veel slik oxzazepam omdat ik zoveel pieker om eigenlijk helemaal niks. Is wel genetisch want broer zus moeder en vader hebben hetzelfde probleem. en waarom? Ja jij bent de psychiater maar ook jij hebt maar geleerd in boeken en opleiding maar ik en denk velwn met mij hebben het ervaart. Ik weet zeker dat er een pilletje bestaat om de zucht naar verslavingen weg te nemen want het is een gen..cq dna defect. Maar als dat pilletje ooit wordt voorgeschreven dan verdwijnen er heel veel psychiaters.. Trainingen.. Cursussen… Tactus..RIWB.. Stichtingen enz omdat er dan niks meer te verdienen valt. Want zo zit de ggz en gezondheidsdienst in elkaar. Tis en blijft een verdienmodel want stel je voor dat alcoholisten niet meer gaan drinken. Mensen niet meer gaan roken. Mensen met obesitas niet meer naar dietisten enz gaan. Tja dan verdienen jullie en de overheid niks meer. Net als iemand zei in 1969 dat er al heel lang een medicijn bestaat om kanker te genezen maar ja. Dan verdienen de oncologen en de big farma ook hier niks aan. Het gaat niet om mensen Bram en dat weet jij ook maar al te goed. Sprak je maar eens meer uit en help mensen zonder te verdienen en rijk te worden ten koste van de geestelijke en lichamelijke gezondheid. Zag je bij blckbox. Ik vond je altijd niet leuk omdat je eens zei dat adhd niet bestond. Ik heb 2 kinderen.. Nu volwassen die adhd en pddnos als diagnose hebben en dacht ook altijd dat de maatschappij rekening met hen moesten houden maar weet nu dat ik ze heb voorbereid op de maatschappij waar zij rekening moeten houden en dat veranderen kan als je ze maar goed begeleid. Wel met duidelijkheid en veel geduld en liefde en veel begeleiden maar als ze het eenmaal door hebben dan redden zij zich wel. En ook patronen doorbreken is beter dan aan alle patronen vast te houden en daar duidelijk uitleg bij geven waarom iets anders kan gaan dan wat zij in hun autisme hoofd hebben en dan begrijpen ze dat wel. Maar ja er zijn weinig mensen die in de zorg dit begrijpen of maar uit boekjes op school leren hoe het in de praktijk dus vaak niet lukt. Ook een verdienmodel geworden.. Alles draait om geld en niet hoe je werkelijk iemand kan helpen
Alles draait om geld en alles wordt er weer bij verzonnen om nog meer geld te verdienen. Tja. Wat ik dus eigenlijk wil zeggen dat er een oplossing is zoals verslaving er een oplossing is die verborgen wordt door mensen die niet willen dat dat openbaar wordt. Er is geen zorg meer voor elkaar.. Er is alleen zorg hoeveel kunnen we verdienen en de mensen dom houden en maar blijven doneren aan doelen die geen mens helpt maar alleen hen die er rijk van worden. Hoop dat ze toch in inkeer komen en beseffen dat ze eens voor God zichzelf zal moeten verantwoorden. Ik bid voor hen.