Zou het bestaan? Of is het een geloof dat je al dan niet kunt aanhangen?

De meeste ouders voelen vanaf de geboorte een diepe liefde voor hun kind, maar ook hoor ik wel eens iemand opbiechten dat de liefde voor het eigen nageslacht nooit echt tot volle bloei kwam. Met het schaamrood op de kaken werd me dat dan verteld. Het is een taboe-onderwerp, maar ik geloof eigenlijk wel dat het niet allemaal zo vanzelfsprekend is, die liefde tussen ouder en kind.

Als er iets vereist is voor oprechte en complete verbinding (‘voorwaardelijke liefde’) betekent dit vooral ook een belasting voor het kind. Ieder kind houdt in de basis van zijn ouders, lijkt me, en de problemen ontstaan als het omgekeerde niet het geval is. Bijvoorbeeld: het kind is ongewenst, vanwege de relatie waarin het werd verwekt. Of: de ouder voelt zich van meet af aan onbekwaam als opvoeder, en is daardoor nooit op zijn/haar gemak (wat het kind juist zo nodig heeft, een ontspannen mama of papa…)

Er zijn ouders die vol overtuiging en met maximale inzet voorzien in de materiële behoeften van het kind, maar die er tegelijkertijd niet in slagen tegemoet te komen aan de emotionele behoeften van datzelfde kind. Niet uit onwil, maar uit onvermogen. En ook nog zonder dat te beseffen. ‘Onbewust onbekwaam’ waar het de niet-materiële noden van het eigen nageslacht betreft. Au au au…

Veel kinderen, waaronder ikzelf, worstelen met hun gevoel dat er iets heeft ontbroken in hun jeugd. Ook al werd er in praktische zin uitstekend voor ze gezorgd, het was toch niet alles wat het kinderhartje begeerde.
De valkuil waar je vervolgens gemakkelijk inloopt (ik wel tenminste) is dat je gaat geloven dat je ‘gewoon’ wat harder je best moet doen. Dat de knuffel zal komen als jij maar lief genoeg bent…

Een misvatting, dat begrijpt iedereen, maar wel een hardnekkige: de meeste van deze kinderen blijven hun hele leven zoeken naar een partner die het ze wel gunt, liefde zonder voorbehoud. Die ze steeds maar niet vinden, doordat ze steeds uitkomen bij iemand die dit niet beheerst. Iemand die ze onbewust misschien toch kiezen vanwege overeenkomsten met de ouder die het ze eerder ook al niet kon geven.

‘Je gaat het pas zien als je het doorhebt’ zei de grote Cruijff al. En daar moeten we ons nu dan maar aan vastklampen, in de hoop dat dit inzicht ook uitzicht biedt.