Een maand of twee geleden werd ik naar aanleiding van het verschijnen van ‘Oud zeer’ geïnterviewd door een journalist van de Telegraaf.
In de tekst die hij over het gesprek schreef stond iets over mijn liefdesrelaties. Dat ik nog altijd niet wist wie de ware is, en dat relaties met vrouwen oefenmateriaal voor mij zijn.
Dat werd niet door iedereen evengoed begrepen, en het was ook niet erg diplomatiek uitgedrukt. Dat spijt me, want ik beoogde niet wie dan ook te kwetsen. Ik schrok zelf ook wel toen ik het concept-artikel las, maar: ik had wel zoiets gezegd, dus dan moet je er ook maar voor gaan staan…
Het is niet vreemd dat sommige lezers dachten dat ik neerkijk op vrouwen vanwege die term ‘oefenmateriaal.’
Maar het is niet waar. Ik heb altijd enorm veel ontzag voor al mijn liefdespartners gehad, en ik deed steeds mijn uiterste best om hun liefde te verdienen, waard te zijn. Mijn verlangen was (en is) verbinding vanuit gelijkwaardigheid. En in mijn relaties voel ik me al snel de mindere, degene die het gevoel heeft dat hij zich moet bewijzen.
In het label ‘narcist’ dat me door sommigen werd toegekend vanwege dit stuk herkende ik mezelf niet. Natuurlijk heb ook ik me in het verleden vaak genoeg gedragen alsof ik superieur was aan mijn medemens. Maar gelukkig werd ik er nooit van, dus ik probeer dat te vermijden. Gelijkwaardig is het fijnst, en in zo’n relatie is het ook veilig.
Waarom moet ik oefenen in die liefdesrelaties? Omdat ik mijn hele leven het gevoel heb dat ik de liefde van een partner moet verdienen, dat ik die pas kan krijgen nadat ik een heel goed rapport heb overlegd.
En, je voelt het al aankomen, dat begon in de relatie met mijn moeder.
Ik weet als de beste dat een volwassen vrouw met wie ik intiem contact heb een totaal ander iemand is dan mijn moeder. En toch kan ik gevoelsmatig verward raken door dat kwetsbare verlangen naar liefde, liefst onvoorwaardelijk ook nog. En daar moet ik dus nog steeds mee oefenen.
Sneu? Misschien wel, maar ik ben er eerlijk over en respecteer iedere grens bij welke vrouw dan ook…
Reacties