Ivan Wolffers (17 mei 1948 – 7 oktober 2022) was schrijver, arts en hoogleraar. Bram Bakker schrijft hem een brief.
Gepubliceerd in HP / DE TIJD eind nov. 2022
Rubriek: hemelpost
Dag Ivan,
Op het moment dat er een goed mens overlijdt, hoop ik altijd dat er een hemel bestaat. Ik stel me dan voor dat er vanaf daar een beetje naar ons wordt gekeken. Hoe we doormodderen hier op aarde. Jij bent zo’n mens, lieve Ivan. Je glimlacht om wat je waarneemt vanaf je wolk; met mildheid stel je vast dat veel van waar je gedurende je aardse jaren tegen streed onverminderd aandacht behoeft.
Een deel van jouw stokpaardjes koester ik, als een soort waarnemer. De dokters zijn nog steeds veel te afstandelijk en durven weinig tot niets uit hun eigen leven te delen met de patiënten die ze dagelijks zien. Ze zijn gevlucht in een ivoren toren, die jij als eerste in Nederland trachtte te slechten via de publieke media. Zoiets wordt je nooit in dank afgenomen: lid zijn van een beroepsgroep en er tegelijkertijd kritisch over durven zijn.
Ik bewonderde je strijd voor meer transparantie over de medicatie die we voorschrijven. Het zal ook voor jou onbegrijpelijk zijn gebleven dat een groep hoogopgeleide professionals zich zo dienstbaar opstelt aan een machtige industrie.
Ook met het grijpen naar de pen heb je me geïnspireerd. Het is een traditie om te koesteren, de dokter die verhaalt over zijn werk. Jij schreef over veel meer dan dat, en beperkte je niet tot medische non-fictie. Ik heb grenzeloos veel bewondering dat je zowel de leefstijlbijbel Gezond als de roman Broer van God uit je pen liet vloeien. Het lef om een roman te schrijven…
Het is onmogelijk om niet te refereren aan de woorden die je wijdde aan de ziekte die je er uiteindelijk onder kreeg. Iedereen met kanker zou moeten lezen wat jij erover schreef, als bron van inspiratie en troost. Dat je alle statistieken van uitgezaaide prostaatkanker hebt verslagen kan geen toeval zijn. Wie erachter zat weet ik niet, maar het was je lot, denk ik.
Ik heb je niet goed genoeg gekend om te weten of je bij vlagen ook wanhopig bent geweest, en dat hoeft ook niet. De luchtigheid die altijd deel uitmaakte van wat je met ons, de geïnteresseerde leken, deelde was een zeer krachtig ingrediënt in de vele stukken over die k-ziekte.
Of het mij ooit gegeven zal zijn jou daarboven te vergezellen weet ik niet, maar uit betrouwbare bron vernam ik dat Marion je te zijner tijd hoe dan ook gezelschap zal komen houden…
Bram Bakker
Bram Bakker is schrijver en voormalig psychiater.
Reacties