Vorig weekend liep ik in Rotterdam de marathon, en bij wijze van experiment zonder klokje, op mijn gevoel.

Wat ik buiten beschouwing liet was dat ik daarnaast tijdens dat hardlopen ook nog in ketose was, de uitkomst van een ketogeen dieet dat ik al wekenlang had gevolgd. Het is fascinerend om op andere brandstof te rennen, ik kan iedere duursporter aanraden het ook eens te proberen. Ik loop er harder door, en heb ook veel minder spierpijn bijvoorbeeld.

Dat ik het ketogeen dieet ging volgen kwam door het boek ‘Brain energy’ van Christopher Palmer, een Amerikaanse psychiater die psychische klachten koppelt aan de stofwisseling in onze hersenen. Dit is niet de plek om dat boek te bespreken, maar een aanrader is het zeker. Lees hier meer informatie over het boek. Geïnspireerd door het boek ging ik het proberen, en na de marathon dacht ik: ik stop er weer mee.

Dat heb ik geweten… Vanaf het moment dat ik weer alles ging eten en drinken (pasta, brood, bonbons, ijsjes en bier) kwam er een enorme onrust in mijn hoofd. Een soort onrust die ik wel ken, heel goed zelfs, maar die de afgelopen maanden vrij ongemerkt was verdwenen. En dan vergeet je dus blijkbaar vrij snel hoe het ooit was…

De afgelopen dagen voldeed ik weer aan alle criteria van ADHD, een verandering die ik enkel en alleen kan toeschrijven aan (weer) ongeremd koolhydraten nuttigen. Complete onrust voelde ik, geen focus meer, schommelingen in temperament, en hongerig en slaperig op de raarste momenten, om maar eens wat veranderingen te noemen.

Best heftig, realiseer ik me nu, wat voeding voor invloed heeft op onze psyche.

En hoe lang ik me dat als psychiater niet bewust ben geweest… Als koolhydraten zoveel impact hebben moeten we daar toch meer over nadenken als we mensen met emotionele problemen proberen te helpen? De winst die het ketogeen dieet kan opleveren is niet beperkt tot AD(H)D, ook angstige, sombere, verwarde en getraumatiseerde mensen kunnen er baat bij hebben…

Als mens ben ik nu een ervaringsdeskundige, en die jongen gaat maar snel weer ketogeen eten. Dat heeft niets met hardlopen te maken… Dat dieet vraagt best iets van je, maar het is me nu wel duidelijk dat het veel rustiger hoofd het ruimschoots de moeite waard maakt.

Het plaatje komt van happyhealthy.nl.