In mijn eigen leven is het er nog nooit van gekomen, een huwelijk. Wel mocht ik figureren bij vrienden en familie als getuige of ceremoniemeester, een leuke en eervolle taak.
Maar wat zich afgelopen week voltrok was zonder twijfel mijn meest indrukwekkende ervaring met het fenomeen huwelijk.
Dat zo’n ritueel, waarvan je met de mond altijd hebt beleden dat je er weinig mee hebt, toch zoveel in je los kan maken… Ik ben niet snel geëmotioneerd, maar in de uren voordat het hele gebeuren begon, moest ik al doorlopend traantjes wegpinken. Bij het schrijven van mijn eigen speech en toen ik een liedje hoorde dat toevallig voorbij kwam.
Spotify suggereerde ‘Baby I love you’ van Calvin Russell. Nooit van gehoord, maar wat kwam dat binnen… ‘I never wanna cage you, I wanna see you fly’ is toch de perfecte intentie voor een duurzaam en gelukkig huwelijk?
Luister en huiver:
Zou dat Artificial Intelligence zijn? Dat ze de muziek vinden die past bij mijn gevoel?
Het heeft natuurlijk ook alles van doen met wie er trouwt: Fimme Bakker, mijn oudste zoon, die al zo’n bewogen leven heeft geleid, en met wie ik me het afgelopen jaar meer verbonden ben gaan voelen dan in de eerste 28 jaren van zijn leven. Zo trots ben ik op die vent, en dan mag ik ook nog een heel seizoen als voorprogramma met hem op theatertournee…
En dan Floor, de vrouw die mij tot erkend schoonvader heeft gepromoveerd: wat een prachtige bruid, en een schitterend mens. Daar was ik als jongeman ook verliefd op geworden. Het ontroert me dat ze haar hart heeft gegeven aan mijn kind. Als het hem met zo’n mooi mens niet goed gaat…
Nog altijd twijfel ik aan mijn eigen vermogen me zonder enige terughoudendheid te verbinden aan een geliefde (‘tot de dood ons scheidt’ is wel de inzet, vind ik), maar bij deze twee mensen heb ik dat niet: zij kunnen dat, zoals mijn ouders (Fimme is hun oudste kleinzoon) dat ook al 61 jaar praktiseren.
Het beangstigde me altijd een beetje, denk ik, dat trouwen. Dat is na de ervaring van dit huwelijksfeest gelukkig weer wat minder.
Dank lieve zoon en schoondochter voor jullie bijdrage aan mijn vertrouwen dat de liefde echt alles kan overwinnen. Jullie hebben het mij (en alle andere aanwezigen) laten voelen.
Reacties