Het wordt tijd dat runningtherapie in het pakket van zorgverzekeraars wordt opgenomen.

Er is wetenschappelijk bewijs dat hardlopen therapeutisch effect kan hebben bij de behandeling van depressie. Als de depressie niet al te zwaar is werkt het wellicht even goed als het slikken van een antidepressivum.

Vanwege de gunstige bijwerkingen (onder meer gewichtsverlies, meer zin in seks en beter slapen) zou je moeten overwegen om dit eerder in te zetten dan zo’n serieus geneesmiddel, lijkt me.

Mensen die niets met hardlopen hebben, en dat zijn er helaas nog altijd (te) veel, wijzen vaak op de risico’s van blessures als bezwaar. Maar of dat nu een reden is om er niet aan te beginnen? Het is eerder een argument om je juist in de opstartfase professioneel te laten begeleiden.

Een ander tegenargument, onlangs door een serieuze wetenschapsjournalist geopperd in de Volkskrant, is dat het niet werkt als jeer niet van houdt. Dat kun je geloven, maar daar is in ieder geval geen enkel bewijs voor. Sterker nog: ook mensen die het niet leuk vinden kunnen verrast zijn door de positieve effecten van iets wat ze met tegenzin doen. Het is net zoiets als een enorme afwas, die je met de hand moet gaan doen: je ziet er tegenop, maar na afloop ben je hoe dan ook blij dat je het hebt gedaan. Er is dus geen enkele reden om sporthaters niet toch te adviseren om wat aan lichaamsbeweging te gaan doen. Tot nu toe is mijn indruk op grond van de ervaringen op mijn werkplek dat de effecten op voorhand moeilijk zijn in te schatten. Dus proberen we iedereen te motiveren het een kans te geven, en niet al na een of twee keer te concluderen dat ‘het toch niets voor me is’.

Hoe het komt dat runningtherapie werkt, en wanneer, moet nog veel beter worden uitgezocht. De financiering van dat onderzoek is echter kostbaar en er zijn weinig zakelijke belanghebbenden die het kunnen of willen financieren. De vraag is ook of dat nodig is, als we allang weten dat te weinig lichaamsbeweging een risicofactor is voor uiteenlopende psychische ellende. Je zou therapeutisch bewegen ook kunnen zien als het compenseren van een tekort. Als je weet dat het risico op een ziekte als dementie flink groter is voor mensen die inactief zijn, dan moet je zo snel mogelijk aan de slag als je de kans op zo’n nare ziekte wilt minimaliseren. Meer weten? Kijk eens naar het college van professor Erik Scherder.

Het is en blijft verbazingwekkend hoe weinig aandacht men in de GGZ heeft voor de reeds bestaande kennis over de gunstige effecten van bewegen op het brein, ofwel: de ongunstige invloed van onvoldoende bewegen. Iedereen is bezig met mindfulness, en dat is ook prima. Maar wist je dat je ook mindful kunt hardlopen? Dat heet ChiRunning. Verkleint ook nog eens de kans op blessures.

De belangrijkste vraag is voorlopig: wanneer komt runningtherapie in het pakket van onze zorgverzekeraars? Dan heeft ook niemand de kosten meer als excuus…

Lees de column op Joop.

 

 

Blijf-Beter!Welkomsgeschenk

Meld je vandaag nog aan voor Bram's maandelijkse nieuwsbrief en ontvang zijn boek Blijf Beter! (in pdf).

Mis 'm niet!