Bram Bakker wil af van de goedkope drank en de alcoholreclames.
Al weken erger ik me groen en geel aan een reclame op de radio. Ik zal u de naam van de firma besparen, maar het komt er op neer dat een aangeschoten kakbal u aanmoedigt om veel wijn te kopen, omdat het zo goedkoop is.
Het is het verheerlijken van drankconsumptie, niet meer en niet minder. Ik stuurde er een Twitter-berichtje over de wereld in, en prompt kwam de eeuwige reactie over de eigen verantwoordelijkheid en zo.
Dat maakt me alleen maar pissiger: alcoholverslaving is een van de allergrootste gezondheidsproblemen in de wereld. De ziekte eist honderdduizenden slachtoffers per jaar, het leed dat er mee gemoeid is valt met geen pen te beschrijven. Dan moet je bij mij echt niet aankomen met: die zuiplappen moeten het zelf maar weten.
“Drank in Nederland is veel te goedkoop. De extreem lage prijs vormt geen enkele prikkel om enige terughoudendheid in alcoholconsumptie te betrachten.”
We vinden onszelf geweldig flink als we tegen jongeren tot achttien zeggen dat ze niet mogen drinken, maar direct na het bereiken van die leeftijd legt niemand ze meer een strobreed in de weg. Om het over de haperende controle bij minderjarigen nog maar even niet te hebben.
Als onze overheid echt stoer wil doen verbiedt ze domweg alle alcoholreclames, inclusief aanbiedingen, en zorgt ze dat de prijs in een redelijke verhouding staat tot de gezondheidsrisico’s die er aan vast zitten. Sigaretten zijn bijvoorbeeld behoorlijk prijzig, en daarmee is de keus om ze toch te kopen al direct een stuk bewuster. Bovendien kun je uit de opbrengsten van de accijnzen op rookwaren de gezondheidszorg voor mensen met longkanker en andere ellende door het roken grotendeels bekostigen. Een fair deal dus, en als de ziektekosten voor rokers teveel stijgen moeten de sigaretten in prijs omhoog.
Waarom doen we hetzelfde niet met alcohol? Waarom kan een dure supermarkt iedere week een krat bier in de aanbieding doen voor minder dan tien euro? Pubers en volwassenen kunnen zichzelf gemakkelijk een hersenbeschadiging bezorgen door veel te veel bier te drinken. Dat moeten ze domweg niet kunnen betalen.
Alcohol is een genotsmiddel dat met mate genuttigd moet worden. Stunten met de prijs verleidt juist de kwetsbaren onder ons om meer te drinken dan goed voor ze is (of dan ze al deden). Als een fles wijn twintig euro zou kosten werd er in Nederland heel veel minder wijn gedronken, dat begrijpt iedereen. Waarom is dat dan niet zo?
Het smoesje dat het goed is voor hart- en bloedvaten, vooral die rode wijn, werd deze week opnieuw overtuigend weerlegd door wetenschappers. Ook voor onze gezondheid is het dus niet nodig om iedere dag twee ‘glaasjes’ te nuttigen.
Voor de volledigheid: ik drink graag af en toe een biertje of een glas wijn. Maar ik weiger om te reageren op gestunt met alcoholprijzen. Boycot de drank die in de aanbieding is, stel ik voor. Wie doet er mee?
Lees de column inclusief reacties in Joop.
Zeker bestaat er een relatie tussen reclame en verkoop van producten. En zeker zijn mensen door dit soort reclames manipuleerbaar. Maar in plaats van prijsverhogingen zou een(alcohol)reclame verbood meer van toepassing zijn. Drankconsumptie is namelijk maar deels gerelateerd aan de prijs van de drank. In Noord-Europeaanse landen zoals Finland wordt dit duidelijk. Ondanks de hoge drankprijs zijn er gemiddeld veel alcoholverslaafden. Veel alcohol wordt het land binnengesmokkelt of zelf geproduceerd (met deels gevaarlijke consequenties). Het zijn niet de prijzen die bepalen hoeveel geconsumeerd wordt. Een echte junkie kan zonder moeite 200 Euro per dag voor drugs opbrengen. Wat belangrijk is is goede voorlichting m.b.t. alcohol en drugs en een sterke persoonlijkheid van het individu. Terugblikkend naar mijn kindertijd zijn er sterke deficieten betreffend voorlichting. Just my 2 cents.
Voor een gedeelte heb je gelijk, en aan de manier waarop je de reclame beschrijft lijkt deze me ook heel irritant. Niemand houdt van irritante reclames natuurlijk.
Ik vind verder wel dat alcoholverslaving net als met alle andere soorten drugs grotendeels eigen verantwoordelijkheid is. Elk biertje, elke joint, elke alles je bent er zelf bij, niemand dwingt je dat te doen en groepsdruk? Kom op. Ik ken zoveel mensen die amper drinken en liever niet per se de coolste persoon zijn, hoezo moet ik dat dan wel zijn?
Mijn gewoonte is altijd: als een reclame echt irritant is koop je het product niet, hoe mooi de aanbieding ook is.
Student
Beste Bram,
In de maatschappij worden we opgevoed en opgeleid om geen verschil te maken. Authentieke mensen zoals autodidacten hebben geen schijn van kans in de samenleving om met zelfrespect zelfredzaam te zijn. Kennis staat centraal, bewustzijn wordt niet eens begrepen dat het bestaat. Omdat onze levens ondraaglijk zijn creëeren we een geestelijk beeld van compensatie. Deze idee fixe maakt geen onderdeel uit van de evolutie, het is een menselijke creatie. Drank helpt deze rechtvaardiging van onze miserabele levens te verzachten. Echter is zij tijdelijk zoals alle drugs. Vandaar haar duurzame en diepgewortelde maatschappelijke functie. Drank ban je niet uit zonder de ontwikkeling van ons natuurlijk potentieel; bewustzijn. Echter zolang meditatie, rust en het innerlijke geen onderdeel uitmaken van onze opvoeding en opleidingen, hebben antialcohol lobbieisten geen geen tools in handen om deze vloek uit te bannen. Daarom is de mensheid terminaal.(zie Dennis Meadows, The Club Of Rome, en Wubbo Ockels) Psychiatrie hoort niet in de medische beroepssfeer thuis, zij is geen lichamelijke aandoening, zij is een opvang voor de groep buiten gewoon gewone mensen die niet langer krankzinnigen kunnen bijstaan in hun globale zelfmoord. Max Delchambre
Ik snap wat je zegt. Het probleem is natuurlijk dan je het besef van individuele/collectieve zelfmoord op een of andere manier moet proberen te rationaliseren.
Ik ben het met de strekking van het artikel eens. Het probleem is alleen dat er met financiële maatregelen voor politici een perverse prikkel ontstaat om blij te zijn met al die inkomsten en dus met het drankgebruik. Het is de afgelopen decennia gebleken dat echte radicale antirookmaatregelen ook maar heel moeilijk zijn door te voeren en niet zelden lag de politiek dwars. Kortzichtig als ze zijn, kijken ze naar de accijnsinkomsten. De medische kosten en nog meer de maatschappelijke kosten, zijn moeilijk objectief vast te stellen en raken daardoor ondergesneeuwd.
Gokken is ook zoiets. De overheid verdient aan kansspelbelasting, is zelfs de grootste gokondernemer, en dus wordt er weinig tegen gokverslaving gedaan. Misschien helpt een hogereedrankaccijns tegen alcoholgebruik, maar het zal de overheid zeker aan een grotere accijnsverslaving helpen.
Een ander probleem dat ik zie is de illegaliteit. Vergelijk met het gedoogbeleid voor wiet in Nederland. De redenering daarachter is, dat je de ‘war on drugs’ niet kunt winnen en dat het beter is als het legaal en controleerbaar is, dan illegaal. De drugsmaffie bestaat immers dankzij het drugsverbod. Als drank voor grote groepen onbereikbaar wordt door de hoge prijs, krijg je dezelfde effecten als bij een verbod. Het risico is dan groot, dat er illegale drank gebrouwen, of gestookt gaat worden met alle risico’s van dien. Hoe duurder het legale product is, hoe meer winst er te maken is met een illegaal product. Het illegale drankgebruik is ook moeilijker te monitoren en te beteugelen. Dat zien we nu al bij illegale zuippartijen in afgelegen boerenschuren, die er zijn omdat ze onder de 18 niet in het café mogen drinken.
Dus: als de accijnsprikkel werkt, dan klopt de redenering achter het gedoogbeleid voor soft drugs niet en andersom.
Uiteindelijk zie ik het overmatig drankgebruik bij jongeren, met tamelijk recente verschijnselen als comazuipen en die zuipschuren, als symptomen. Pogingen om drank te ontmoedigen, of duurder te maken, zijn dan niet veel meer dan symptoombestrijding. Veel jongeren gedragen zich onverantwoordelijk, omdat ze geen verantwoordelijkheid hebben geleerd en dat is weer omdat jongeren te weinig verantwoordelijkheid krijgen. We leven in de Westerse cultuur in een verwende-kindertjes-maatschappij. Velen krijgen alles in de schoot geworpen, van iPhone tot geld om uit te gaan. Ik heb een tienerdochter en als ik hoor hoe veel klasgenoten alles gewoon krijgen, zonder dat daar enige verantwoordelijkheid tegenover staat, dan vind ik dat veel ouders het in de opvoeding volledig laten afweten. Opvoeden houdt onder andere in, dat je je kinderen voorbereidt op het functioneren in de maatschappij. Of je het nu eens bent met die maatschappij, of niet, we hebben geen andere. Daar hoort verantwoordelijkheid dragen bij. Als je de gewoonte aanleert om je lam te zuipen, kun je niet meer functioneren. Het probleem is, dat dat niet doordringt, omdat ze niet jong genoeg met oorzaak en gevolg worden geconfronteerd. Ook bij kinderen moet verantwoordelijk gedrag goede gevolgen hebben en onverantwoordelijk gedrag slechte gevolgen, zodat er een innerlijke motivatie ontstaat om zich verantwoordelijk te gedragen. gedrag. Als ouders hun kinderen blijven verwennen, dat zullen die kinderen dat later als volwassenen van ‘de maatschappij’, of ‘de overheid’ verwachten. Als ze eenmaal ontdekken wat een voldoening het geeft, als je iets bereikt omdat je er je best voor gedaan hebt en als ze geleerd hebben teleurstelling te incasseren, te verwerken en door te gaan, zullen ze naar mijn overtuiging beslist niet de behoefte hebben om naar drank, of andere verslavende ’troostmiddelen’ te grijpen.
Maar, inderdaad, die reclames moeten gewoon verdwijnen.