Jong zeer

In de Volkskrant las ik een indrukwekkend verhaal over hikikomori, een verontrustend verschijnsel dat aanvankelijk in Japan werd waargenomen, maar dat inmiddels ook onze samenleving heeft bereikt

Lees het verhaal over hikikomori hier (alleen voor abonnees van de Volkskrant).

Hikikomori staat, vrij vertaald door mij, voor jonge mensen die zich totaal hebben teruggetrokken uit het sociale leven. Ze zitten op hun kamer en dat is het ongeveer, en dat jarenlang. De wanhoop van hun ouders laat zich raden. De hulpverlening weet zich er geen raad mee, procedures en protocollen verhinderen vaak dat er iets gebeurt. De jongeren die het betreft hebben meestal geen uitgesproken hulpvraag. Maar wat voor leven leiden ze? Of lijden ze? We weten niet hoeveel van deze jonge mensen er in ons land zijn. Een expert stelde voor om hikikomori op te nemen in de DSM. Met zo’n psychiatrisch label zouden we er meer mee kunnen…

Ik geloof er niets van. Ook al gaat het om uitzonderlijk gedrag, deze jonge mensen zijn onderdeel van onze samenleving. En daarin is dit ontstaan. Er zijn veel meer jongeren die afhaken, omdat ze niet mee kunnen of willen (wat is eigenlijk het verschil?) in de sociale normen en waarden die we elkaar opdringen. Hikikomori is behoorlijk extreem, maar de mildere varianten zie ik dagelijks om me heen. En niet alleen in mijn werk.

Wie mij inmiddels een beetje kent zal al wel begrijpen waar ik de oorzaak zoek, en dus ook de oplossing: de emotionele huishouding is niet op orde. Bij veel jonge mensen niet (nog zo’n recente, enge statistiek: één op de zes kampt met suïcidale gedachten), maar ook bij ons, hun ouders lukt het maar matig, het dealen met kwetsbare gevoelens. Ik lijd onder de emotioneel beperkte jeugd die ik had, maar doe ik het als ouder beter?

“Onze emotionele huishouding is niet op orde.”

Ook mijn kinderen kennen grote uitdagingen in hun sociale functioneren, en die staan niet los van de afwezige vader die ik lang ben geweest (en misschien soms nog ben). Ik heb last van ‘oud zeer’, en weet inmiddels vrij nauwkeurig hoe dat is ontstaan. We zouden dat toch moeten kunnen voorkomen bij onze kinderen? Er dreigt een sociale milieuramp…

p.s. het boek ‘Oud zeer’ verschijnt in oktober, je kunt het nu alvast bestellen. Je steunt met je bestelling www.run4schools.nl.