Deze week werd ik ongevraagd gerecenseerd over mijn zakelijke tarieven.
Uiteraard betekent dit: ‘te duur’ Dat maakt direct van alles in mij los, rottige gevoelens. En hoezeer ik me de laatste tijd ook voorneem me niet op de kast te laten jagen, het gebeurt dan toch. Ik wil me op zo’n moment onmiddellijk gaan verdedigen, argumenten aanvoeren dat het allemaal niet zo eenduidig is, tariefstelling, en zo. En voor ik het weet vergeet ik welk schema er is geactiveerd: dat ik niet verdien wat ik vraag, dat ik het bedrag dat ik wil hebben voor mijn professionele inzet niet waard ben.
Ofwel: dat ik mijn eigen waarde overschat. En als dat zo is ben je arrogant, verwaand en zelfingenomen. Alles wat ik niet wil zijn…
Als je mensen helpt zonder dat in rekening te brengen krijg je nooit klachten, maar voor jezelf een bedrag vragen dat je denkt waard te zijn…
Ik heb een hekel aan geld, het vertroebelt relaties. Geld maakt hulp bieden onzuiver, omdat er in een relatie tussen twee mensen vaak verschillende emoties worden losgemaakt door de hoogte van een geldbedrag. De evaluatie van een professionele hulpverlener door een klant gaat vaak en veel over geld: ‘Het was wel duur’, ‘Ik stond binnen een uur weer buiten, en voor dat geld…’ Waarom roept dat geld toch altijd zoveel op?
Het liefst leefde ik in een wereld zonder geld, met ruilhandel. En dan niet van tevoren onderhandelen, maar achteraf samen vaststellen wat de dienst waard is geweest. ‘Geef mij maar tien eieren…’
Mensen die eerst en vooral voor geld werken zijn vaak ongelukkig, zelfs als ze er heel goed in slagen. Regelmatig hoor je diezelfde mensen zeggen dat ze ergens ‘alles voor over hebben’, maar als het op euro’s aankomt is dat dan vaak toch niet het geval. Als ik van geld hield was ik vast rijk geworden, denk ik. Dat is niet zo, en toch ben ik gelukkig met het leven dat ik leid. Ik voel me rijk, maar dat gaat juist niet over geld. Mensen die me te duur vinden raad ik vriendelijk aan om mij niet in te huren. De kans op ongewenste emoties wordt dan aan beide kanten te groot.
En terwijl ik dit schrijf zie ik de (ver)oordelende reacties op dit stukje al weer voor me. Een hele fijne dag wens ik iedereen…
Reacties