Runningtherapie bij depressie was altijd de ondertitel van de cursus die Simon van Woerkom en ik al twintig jaar verzorgen. En onze belangrijkste boodschap: gedoseerde lichaamsbeweging kan vaak net zo goed helpen om de stemming te verbeteren als het gebruik van antidepressiva.
Zie ook: runningtherapie.nl.
Inmiddels hebben we de strijd tegen het onnodig en te snel voorschrijven van psychofarmaca achter ons gelaten, onder meer omdat het wetenschappelijk bewijs dat runningtherapie bij andere emotionele problemen dan depressie toch niet gaat komen: het is te duur, en er is geen belanghebbende partij als de farmaceutische industrie die dit type onderzoek financiert.
“Hardlopen (en andere vormen van duursport) kun je ook beschouwen als lichaamswerk, zoals meditatie of yoga.”
En het is er perfect mee te combineren, denk ook aan ademwerk.
Mijn eigen nieuwe indicatiegebied is verlies en rouw, heb ik helaas toevallig ontdekt. Tussen het overlijden en de crematie van mijn vader stond er in mijn agenda al lang een marathon gepland, toevallig ook nog in de Bommelerwaard, mijn nieuwe woonomgeving.
Ik besloot toch maar te starten, en die zondag te lopen ter nagedachtenis aan die lieve man. De hele tocht was hij bij me, ook doordat ik steeds even keek naar ‘onze’ nieuwe tatoeage van de tulp. Zijn lievelingsbloem, hij heeft er tientallen houten exemplaren van gemaakt voor mensen die hem dierbaar waren…
Rouw is geen stoornis, maar een natuurlijk proces dat tijd vraagt, en grillig kan verlopen.
Papa is nog maar een paar weken niet meer onder ons, maar ik voel nu al dat hardlopen met aandacht voor mijn emoties (in plaats van me fixeren op afstand of tijd) me veel gaat brengen…
p.s. Het boek ‘Hardlopen als lichaamswerk’ verschijnt rond 1 juni. Als je het hier bestelt maak ik 5 euro per verkocht exemplaar over om het werk van straatarts Michelle van Tongerloo te ondersteunen. Lees hier meer over haar stichting Lekker geven.
Reacties