De man die mij inspireerde om psychiater te worden heette Jan Foudraine. Zijn boeken over het vak zijn (helaas) nog immer actueel.
‘Wie is van hout…’ was, in de puberteit nog, mijn eerste kennismaking met het vak, en toen ik uitstapte en ‘Gevoelsarm’ schreef was vooral die titel ook een soort eerbetoon.
Door het succes van ‘Wie is van hout…’ werd Foudraine een soort BN-er. Aanbeden en verguisd, een man die veel opriep. Vooral ook bij collega-psychiaters. De hoogleraar die mij opleidde in de Amsterdamse Valeriuskliniek was altijd aan het sneren over Foudraine, die in dezelfde buurt zijn therapiepraktijk dreef. ‘Hij laat het na om psychotische mensen medicatie te geven’ was de meest gehoorde kritiek. Ik geloofde toen nog dat dit wel heel kwalijk was, ook zonder de details te weten. En inmiddels weet ik het tegenovergestelde nog veel zekerder: ook psychotische mensen kunnen veel aan therapie hebben, onafhankelijk van antipsychotische pillen.
Toen Foudraine zich aansloot bij Bhagwan en sannyasin werd was de gevestigde orde helemaal klaar met hem: ‘zelf gek geworden’ was de diagnose. Een paar jaar geleden sprak ik Foudraines weduwe, en zij opende me de ogen: ‘Jan kon het in het Westen niet vinden, en daarom zocht hij verder in het Oosten’ of woorden van die strekking herinner ik me. Je kan de podcast hier beluisteren.
De reguliere psychiatrische praktijk hielp mij niet verder in mijn eigen proces (‘oud zeer’ staat niet in de DSM-5) en ik had eerst zelf veel werk te doen om anderen wezenlijk van dienst te kunnen zijn. Nog steeds kom ik nauwelijks bij mijn grote verdriet van lang geleden, een huilbui over mijn eigen verleden zou ik mezelf wel gunnen, maar ik weet niet hoe…
En daarom zoek ik verder, net als Jan Foudraine. Binnenkort ga ik een psychedelische reis maken, met truffels. Ingmar de Gooijer van Magnolia (zie mymagnolia.nl) gaat me begeleiden. En ik beloof dat er een uitgebreid verslag volgt, wat heb ik te verliezen? Veel van mijn ex-collega’s zijn, net als bij Foudraine, toch al lang overtuigd van mijn gekte, dus dat oordeel hoeft me niet langer te weerhouden.
Zo treed ik ook nog een beetje in de voetsporen van mijn grote voorbeeld…
Reacties