Eén van mijn sporthelden, marathonloper Gerard Nijboer, werkte tijdens zijn succesvolle topsportcarrière ook nog in de psychiatrie. Zo ging dat vroeger. De psychiater waar hij mee werkte vroeg hem destijds waar hij zo hard voor wegrende. En die vraag blijft terugkomen, ook in mijn leven.
Het kwam ook voorbij in het gesprek met Gerard voor mijn nieuwe hardloopboek, dat binnenkort ten doop wordt gehouden. Over de therapeutische mogelijkheden van bewegen gaat het vooral, runningtherapie.
Tot niet zo lang geleden had ik het zeker ontkend, dat ik ergens voor weg zou lopen. Ik deed het grootste deel van mijn leven alsof ik nergens bang voor was en dus ook nergens voor weg hoefde te rennen. Ik was een ontkennende verdachte, die zich zelfs beledigd voelde doordat hij verdacht werd…
Inmiddels weet ik beter: ik was op de vlucht, ook door heel veel hard te lopen. Een slaaf van mijn eigengemaakte trainingsschema’s, een matig getalenteerde amateur die zichzelf afbeulde als een topsporter.
Waar was ik dan stiekem bang voor? Waar rende ik voor weg? Ik vermoed dat ik het antwoord inmiddels wel weet, je gaat het pas zien als je het doorhebt.
Ik was heel hard op de vlucht voor mezelf, voor mijn rumoerige binnenwereld vooral. Ooit keek ik de schitterende film ‘Falling down’ waarin Michael Douglas een zwaar overspannen man speelt die totaal door het lint gaat als hij in een enorme verkeerschaos belandt. Nog steeds een aanrader die film. Achteraf realiseer ik me dat ik iets herkend heb in de hoofdrolspeler. En nu denk ik dat ik vooral zoveel gerend heb om te voorkomen dat ik ook een keer zo zou gaan flippen. Symptoombestrijding was het, het verdoven van emoties en het vermijden van contact met al mijn oud zeer.
Nog steeds ren ik, maar nu toch heel anders. En daar gaat dat nieuwe boek ook over: de transformatie van een man op de vlucht naar iemand die de vrijheid zoekt die in het speelse rennen te vinden is.
Dit weekeinde is het feest in Helsinki: ik mag een marathon lopen in een mooie, mij nog onbekende stad, zonder op de tijd te letten. Het wordt genieten…
p.s. ‘Hardlopen als lichaamswerk’ verschijnt begin juni. Als je het hier bestelt gaat 5 euro per verkocht exemplaar naar lekkergeven.nl van straatarts Michelle van Tongerloo. Op 5 juni spelen zoon Fimme Bakker en ik in het Oude Luxor onze allerlaatste ‘Ben je bezopen?’ ook ter ondersteuning van dit werk van levensbelang. Koop hier kaartjes en ondersteun haar werk.
Reacties