Deze week mocht ik meerennen met een leuke hardloopwedstrijd bij de Bosbaan, de Finance Run. Tien kilometer, in de drukkende hitte (de wolkbreuk na afloop was het overbodige bewijs)
Het was een tussendoortje voor me, op weg naar een halve triatlon, komend weekeinde.
Om onduidelijke redenen lukte het me toch om mezelf geheel over de kop te lopen: heel veel harder begonnen dan geëindigd dus. Waarom? Wat maakt zo’n start- en finishlijn en startschot toch in me wakker? Wat wil ik mezelf bewijzen? Want dat er geen bewondering volgt op de tijden die ik als hardloper noteer weet ik ondertussen echt wel.
“Ik ren me letterlijk en figuurlijk al meer dan veertig jaar suf.”
Eén van de meest inspirerende mensen die ik ken (niet persoonlijk helaas) is de Belgische psycholoog Paul Verhaeghe. Deze gepensioneerde hoogleraar verstaat het als geen ander woorden te geven aan wat ons (in ieder geval mij) beweegt. Onlangs beluisterde ik een podcast waarin de schrijfster Roxane van Iperen (ook fan) hem interviewde. En opnieuw werd ik getroffen door iets ogenschijnlijk eenvoudigs dat Verhaeghe zei. Over de prestatiegerichte maatschappij.
‘Wij wensen elkaar doorlopend succes’ zei hij.
En dat zette mij aan het denken, nu al wekenlang. Wat moeten we toch met dit succes? Waarom wens ik dat iedereen ook steeds toe? Mijn pogingen om er mee op te houden lukken nog niet zo goed. Alsof ik een roker ben die wil stoppen, maar die toch steeds gedachteloos een nieuwe sigaret aansteekt.
Wat is die prestatiedrang toch, en waarom doen we er massaal aan mee? Want, schrale troost, ik ben lang niet de enige. Maar wel een vrij extreem geval.
Het verlangen dat ik minder zou hoeven presteren heb ik in mezelf echt wel ontmoet, de afgelopen jaren. Maar het ten uitvoer brengen lukt hooguit als ik op reis ben, liefst ver weg. De komende maanden moeten we weer, met zijn allen.
Vakanties voorbij, presteren weer…
Of is het toch mogelijk het anders te doen? Ik ga mezelf plezier wensen voor de komende drukke tijd. En een goede gezondheid, en veel liefde.
En belabberde sportprestaties, zonder dat ik me daar door laat raken…
Reacties