Een onderwerp dat je persoonlijk raakt valt je ook meer op als het voorbij komt in de media, dat weet ik heus wel. En toch: over een bericht in de Volkskrant dat ging over Holland Casino wond ik me echt enorm op deze week.
Het liep zo hoog op dat ik alles uit mijn handen liet vallen en er een stuk over schreef dat ik naar de krant stuurde. Tot mijn verbazing werd het niet geplaatst. Ik was echt verbaasd dat de opinieredactie dit stuk geen plek in de krant gunde. Zo belabberd schrijf ik toch niet? En het onderwerp is echt belangrijk…
Zelf ben ik niet gokverslaafd, en ook nooit geweest. Heel vroeger speelde ik mee in de toto vanuit de naïeve gedachte dat mijn voetbalkennis geld zou kunnen opleveren. Dat bleek niet waar. En verder dan een eenmalig bezoek aan een casino in Scheveningen op uitnodiging van wijlen oom Gerrit kwam ik ook niet. Maar in mijn werk heb ik de ellende van een gokverslaving veel gezien. En de impact daarvan wordt al heel erg lang onderschat, of gebagatelliseerd.
Ik hoop altijd dat mensen willen geloven dat ik leef vanuit wat mij beweegt, van binnen. Soms ben ik bang dat men denkt dat het vooral een businessmodel is, met je zoon het theater in om verslaving onder de aandacht te brengen (zie de speellijst) of een boek schrijven over geldverslaving (lees er hier meer over).
Maar ik kan jullie verzekeren: ik ben niet rijk (in geld) en ga het ook niet worden. Vraag maar aan de hypotheekadviseur die me moest helpen om te kunnen verhuizen naar een goedkoper huis dan het vorige…
Nog even over dat stukje: op de BNN/VARA-website JOOP.nl mocht het wel worden gepubliceerd, gelukkig. Je kan het stuk hier lezen.
Een pleister op mijn lichtgeraakte ego…
Reacties