Uit de handen blijven van op winst beluste zorgverzekeraars.
Volgend jaar worden de kosten van de zorgverzekeringen gemiddeld ruim vijf procent hoger. En hoewel dit een enorme stijging betekent, blijft het vrij rustig in het land. De mensen lijken het gelaten over zich heen te laten komen.
Maar de impact zal niettemin voelbaar zijn: wie weinig heeft te besteden buiten zijn of haar vaste lasten zal nog minder geld overhouden om uit te geven en daarmee bij te dragen aan het einde van de economische crisis. Ook zal het aantal mensen dat de dokter vermijdt vanwege de hoge zelfstandige bijdrage waarschijnlijk verder toenemen. Met als één van de niet te negeren risico’s dat ziekten die in een vroeg stadium goed kunnen worden behandeld nu buiten beeld blijven tot ze in een veel verder stadium zijn. Denk aan kanker die uitzaait bijvoorbeeld.
Het besef dat er steeds minder te kiezen valt als je kiest voor een goedkope basisverzekering is ook nog niet bij veel mensen doorgedrongen. Bij deze zogenaamde naturapolissen worden de houders ervan in de toekomst verplicht zich te laten behandelen door een hulpverlener waarmee de zorgverzekeraar een overeenkomst heeft gesloten. In 2015 zijn de verzekeraars nog verplicht om behandeling door erkende instellingen en BIG-geregistreerde professionals achteraf te vergoeden, restitutie heet dat.
De zorgverleners zonder contract krijgen op die manier ongeveer 75% terug van het wettelijke tarief dat ze voor hun werkzaamheden zouden mogen vragen. In 2016 hoeft ook dit niet meer betaald te worden, en wordt de concurrentie nog veel ongelijkwaardiger dan ze nu al is. Met verlies van kwaliteit als gevolg, want de grote instellingen hebben toch hun contract wel, en de kleintjes zullen het hoofd niet boven water houden als de Eerste Kamer instemt met het voorstel de vrije artsenkeuze ernstig in te perken. Het einde van de marktwerking. Het voorstel kwam met steun van een belangrijk deel van de oppositie al vrij moeiteloos door de Tweede Kamer.
Wanneer het mis gaat is moeilijk te voorspellen, maar de bevolking steeds meer laten betalen voor een steeds kariger pakket en geen keuzevrijheid bij het kiezen van een behandelaar zal uiteindelijk tot rumoer leiden. En verschuivingen in de politieke verhoudingen. Als je veel zorgpremie moet betalen wil je natuurlijk vergoeding van je behandeling op het moment dat je ziek wordt. En hoe minder er vergoed wordt, zowel qua verrichtingen als qua zorgaanbieders, hoe groter de kans dat de nu nog tamme bevolking het niet langer pikt.
De vraag is natuurlijk wat je als kritische zorgconsument kunt doen om geen slachtoffer te worden van deze ontwikkelingen. Het antwoord is simpel: kies voor een duurdere restitutiepolis, als je het kunt betalen. Het geeft je in ieder geval de mogelijkheid om te kiezen voor de behandelaar die jij wilt. Je wordt dan niet volledig afhankelijk van de economische argumenten van op winst beluste zorgverzekeraars (gedekt door de minister). De tweedeling in de zorg lijkt hiermee wel definitief voltrokken…
Lees de column (en reacties) op Joop.
Reacties